Gedichte
- rägesuur
- Spazirgang im Früehlig
- 26. 4. 86
- gwisselos
- hexenoodle
- noochrichte
- zämme läse
- versfüeß
- im vorbeigoh / passando
- s wiißi huus / la casa bianca
- glück
- dämmrig
rägesuur
D Noodle
vo de Tanne
naihje d Wunde nümm
vom gfurchte Boode
Chetteschpuure
vo verschleppte Bäum
All liechter
grinst de Wald
un rägesuur
[‚rägesuur‘ aloose]
Spazirgang im Früehlig
Lueg
wie s Liecht
zwüsche de Buechestämm spilt
I wott der sage
do isch öbber
öbber
wo bi der isch
wo an di denkt
wenn du uf diinre Reis
in s Dunkli bisch
wo träumt
von re Zuekumft
wenn du in de Vergangeheit
vertrinke wottsch
i wott der sage
do isch öbber
öbber
wo wartet
doch
de einzig möglich Satz isch
Lueg
wie s Liecht
zwüsche de Buechestämm spilt
[ ‚Spazirgang‘ aloose]
26. 4. 86
nie isch de salat
griener gsi
un d sandchäschte meh
e strand
wo lockt
e burg
scho baut im traum
e bessris schwämmlijohr
chas nit gä
un s wild isch choo
bis an s huus
scho lang nümm
hä mer d chinder
so gern gha
d erinnrig
verschtrahlt
in de halbwertsziit
vom e cherzeschtumpf
tschernobyl
[ ‚26.4.86‘ aloose]
gwisselos
was
wenn d erinnrig stirbt
was
de rauch
weiß nümm um s füür
un s füür nüt vo
de äsche
was
wenn d erinnrig stirbt
was
[‚gwisselos‘ aloose]
hexenoodle
uusboort de liib
vo ameise
verfresse
chrumm im schmerz
ziilt s eige end
uf e chopf
d flügel
pergamentblettli
im e netz
anenanderghuucht
so triibt si de wind
spröd
übre boode
verbei
raschle wie vom e stuck
vergessenis
papiir
[‚hexenoodle‘ aloose]
noochrichte
tag für tag
seh mer
s gliich
aug um aug
goht verlore
zietscht
si mer alli
blind
[’noochrichte‘ aloose]
zämme läse
zämme läse
d scherbe
splitter spiegel sprooch
verbrocheni
verschtückleti welt
zämme läse
stückle
s git nie öbbis ganzis nie
zämme läse
richte
s git öbbe öbbis
neus
zämme
zämme
gläse
versfüeß
uf vogelfüeß
goht d schrift
dur e sand
verlöscht
im endlose gschwätz
vo de welle
ufghobe
im freie flug
[‚versfüeß‘ aloose]
Aus: „parole come l’erba“
im vorbeigoh
im vorbeigoh
de blick
in spiegel
us em spiegel uuse
nummen e rüngli
zit
un en alti
huut
goht ab
wider emool
chunnt
e neui nooch
no älter as
di alt
scho zeichnet
im vorbeigoh
PASSANDO
lo sguardo
nello specchio
dallo specchio
passando
solo un poco
di tempo
e una vecchia
pelle
si stacca
ancora una volta
ne cresce
una nuova
ancora più vecchia
della vecchia
già segnata
passando
s wiißi huus
am end
vo alle muure
mildi luft wie liecht
in alle räum
chinderruefe
wien e glockeschpil
d schwelle
zögret
vor em fremde
siim schritt
nüt isch em
eige
eige
doch
isch er in allem
un dir
LA CASA BIANCA
la casa bianca
in fondo
a tutti i muri
aria mite come luce
in tutte le stanze
grida di bimbi
come un carillon
la soglia
tentenna
al passo
del forestiero
niente gli è
proptio
eppure
lui è
proprio in tutto
proprio tuo
Aus: „am gääche rank“
glück
furt bin i
vom frittig bis
am sunntig
znacht
und won i aalüt
am sunntig
fümf stund non äwäg
vo dähei
do frogt mi
di chlei
du vati
wenn gohsch
wider furt
s nägschtmool
so lang
dämmrig
d quaage flattre
vo de schutti aben
in s tal
quaagen ihre schloofbäum zue
d frackschöß verfranslet
e letschtis gschrei
noch em konzert
ready to sleep